تبیین خودمراقبتی در بیماران مبتلا به هپاتیت مزمن: یک مطالعه کیفی

مقدمه: هپاتیت به دلیل مزمن بودن، بر روی زندگی بیماران مبتلا تأثیر زیادی می گذارد. از آن جا که بیماران مبتلا به هپاتیت مزمن دارای نیازهای مراقبتی ویژه ای می باشند، از این رو، این بیماران با چالش های زیادی روبه رو می شوند. بنابراین، هدف از انجام مطالعه حاضر، تبیین خودمراقبتی در بیماران مبتلا به هپاتیت مزمن بود. روش : این مطالعه، یک پژوهش کیفی بود که با روش تحلیل محتوی هدایت شده در بیماران مبتلا به هپاتیت مزمن در سال 1392 در دانشگاه تهران انجام شد. در این مطالعه، نمونه گیری مبتنی بر هدف بود و برای جمع آوری داده ها از روش مصاحبه نیمه ساختاری استفاده شد. همچنین، روش تحلیل محتوا برای استخراج داده ها از مصاحبه های مشارکت کنندگان در این مطالعه به کار گرفته شد. یافته ها: در این مطالعه چهار درون مایه نیازها در ماتریس زمان و مکان، عامل خودمراقبتی، نیاز به تغییر در انجام خودمراقبتی و پیامد بیماری استخراج شد.  نتیجه‎گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که بیماران مبتلا به هپاتیت، نیازهای حیاتی، نیازهای پایه، نیازهای جنسی، نیاز به احترام و تعلق، نیازهای فیزیکی، نیازهای اقتصادی، نیازهای روان شناختی- رفتاری ویژه ای دارند که این نیازها بر روی مراقبت از بیماران مبتلا به هپاتیت مزمن و خودمراقبتی، تأثیر منفی گذاشته است.